پادشاه فصلها ، پاييز

آ

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش

ابر ، با آن پوستين سرد نمناكش

باغ بي برگي 

روز و شب تنهاست 

با سكوت پاك غمناكش

ساز او باران ، سرودش باد 

جامه اش شولاي عرياني ست 

ور جز اينش جامه اي بايد 

بافته بس شعله ي زر تا پودش باد 

گو بريد ، يا نرويد ، هر چه در هر كجاكه خواهد 

يا نمي خواهد 

باغبانو رهگذاري نيست 

باغ نوميدان 

چشم در راه بهاري نيست 

گر ز چشمش پرتو گرمي نمي تابد 

ور به رويش برگ لبخندي نمي رويد 

باغ بي برگي كه مي گويد كه زيبا نيست ؟

داستان از ميوه هاي سر به گردونساي اينك خفته در تابوت 

پست خاك مي گويد 

باغ بي برگي 

خنده اش خوني ست اشك آميز 

جاودان بر اسب يال افشان زردش مي چمد در آن 

پادشاه فصلها ، پاييز

باز پاییز شد و نیمه دوم سال که عاشقشم شروع شد.

دخترکم دومین پاییز زندگیت مبارک ! امروز بابا می گفت پنج سال دیگه در چنین روزی باید آویسا را بفرستیم مدرسه

از الان برای دیدن چنین روزی ذوق دارم نمی دونم تو هم مثل من برای رسیدن سال تحصیلی خوشحال خواهی شد یا نه مثل اغلب بچه ها با تموم شدم تابستون غمت میگیره؟

دختر شیرینم، عشق قشنگم، برات آرزوی بهترینها را دارم.