سر آغاز

به هنگام بهاران وقت شادی                                           خداوندا چه خوش نعمت بدادی

به ما دادی خدایا نوگلی ناز                                          در رحمت نمودی سوی ما باز

به ما یک آسمان دادی پر از نور                                       زما کردی غم واندوه را دور

ستاره سوی ما کردی روانه                                          کشد از جان ودل شادی زبانه

خداوندا به ما گل هدیه دادی                                         به ما با هدیه ات منت نهادی

خدایا شکر،ازباران لطفت                                              زدریای عنایات تو،شکرت

به مانا و رضا کردی نگاهی                                        به آن دو هدیه کردی تکه ماهی

بود نامش به معنا پاکی آب                                          آویسا نام و رویش همچو مهتاب

وجودش پاک چون آب زلالی                                           دو چشمش همچنان در لعالی

به بیست و پنجم خرداد آمد                                         همان روزی که مانا هم بیامد

چه زیبا ای خدا کردی تقارن                                         زمان رویش این شاخه آن بن

اگر عمری خدا شکر تو گوییم                                           از ره یک قدم هم ما نپوییم

خداوندا به حق نور احمد(ص)                                       به حق رحمت عالم محمد(ص)

به حق فاطمه آن نور زیبا                                            به حق مرتضی آن شاه ومولا

نگهدار" آویسا "باش یا رب                                        تو صبح عمر او هرگز مکن شب

ز او حتی دمی رویت مگردان                                           بگردان زندگی او به سامان

دلش شاد و سرش پر شور گردان                                      وجودش تا ابد پر نور گردان

وجودش پاک ونورانی بگردان                                           پر از امواج روحانی بگردان

بده ایمان به او در زندگانی                                               به وقت پیری و وقت جوانی

زرحمت شاد کن ای حی دانا

دل آویسا و رضا و مانا

 شعر از عمو علی