یکسال و پنج روز گذشت

"دشت هایی چه فراخ 
كوه هایی چه بلند 

من چه سبزم امروز 
و چه اندازه تنم هوشیار است

 ظهر تابستان است

سایه هایی بی لك 
گوشه ای روشن و پاك 
كودكان احساس! جای بازی اینجاست  "

تو این روزا آویسا خیلی کیف می کنه هر روز با مامانم میره گردش !عصر ه اغلب یا میریم پارک یا توی محوطه شهرک میگردیم.

گل من دیگه کم کم داره راه میفته. و راحت سه قدم را تنهایی راه میره (قربونش برم که مثل خرچنگ کج کج حرکت میکنه)

خلاصه اینکه شکر خدا روزهای خوب و شیرینی داریم و لحظه ای نیست که به خاطر این خوشی شکرگزار نباشم